ผู้คนรอบข้างเริ่มทำตัวแปลกเข้าไปทุกที”
ห่างไกลยังเฝ้ารอ ใกล้กันฉันก็หวั่นไหว
บ้านแพง ก็เรียกเข้าไปหาเพื่อเจรจาให้หยุดกิจกรรม”
**หมายเหตุ งานชิ้นนี้อุทิศแด่ วัฒน์ วรรลยางกูร นักเขียนรางวัลศรีบูรพา ผู้ไต่ชีวิตอยู่บนเส้นลวดแห่งเสรีภาพอย่างสง่างามมาโดยตลอด
รอวันพบเจอ เคียงข้างรักเธอนิรันดร์
แต่ในขณะที่พวกเขาสำรวจความซับซ้อนของชีวิตยุคใหม่ ในไม่ช้าพวกเขาก็ตระหนักได้ว่าสายสัมพันธ์ที่รวมพวกเขาเป็นหนึ่งเดียวกันนั้นไม่ได้แข็งแกร่งเท่าที่ควรเสมอไป ตั้งแต่ความเข้าใจผิดทางวัฒนธรรมไปจนถึงอคติที่ฝังลึก พวกเขาต้องต่อสู้กับผลที่ตามมาของการกระทำและน้ำหนักของการเลือก แต่ละคนดิ้นรนเพื่อค้นหาจุดยืนของตนในโลกที่ดูเหมือนจะตั้งใจที่จะแยกพวกเขาออกจากกัน
แต่เมื่ออากิระเจาะลึกเข้าไปในความลึกลับที่อยู่รอบตัวเขา ในไม่ช้าเขาก็ตระหนักว่าความจริงนั้นยากจะเข้าใจมากกว่าที่เขาเคยจินตนาการไว้มาก จากความลับที่ซ่อนอยู่ภายในครอบครัวของเขาเองไปจนถึงความมืดมิดของโลกใต้พิภพของเมือง เขาได้ค้นพบเครือข่ายแห่งคำโกหกและความจริงเพียงครึ่งเดียวที่พันกันซึ่งขู่ว่าจะฉีกโครงสร้างของความเป็นจริงของเขาออกจากกัน
เสริมความมั่งคั่งด้วยสีบ้านมงคลตามหลักฮวงจุ้ยเพิ่มการไหลเวียนของพลังงานด้านบวก
“มีการวิเคราะห์ว่า รัฐประหารครั้งนี้เอาจริงนะ ไล่ล่า พี่วัฒน์ ไล่ล่าสุรชัย แซ่ด่าน ไล่ล่าหลายคน ช่วงเวลาถัดจากนั้นแม้เราไม่ได้จะเดินทางไปไหน แต่ก็ต้องหยุดการเคลื่อนไหว ก่อนจะเริ่มทำอาชีพขายอาหารควบคู่ไปกับรอจังหวะน่านฟ้าทางการเมืองเปิดกว้างอีกครั้งเพื่อขยับสู้กันอีกคำรบ”
คิดถึงแต่เธอนั้น เฝ้าแต่นับให้ถึงวันที่เรานั้นได้พบกัน
“นาฬิกาปลุกที่มีชีวิตปลุกเธอให้ตื่นขึ้นมาในบ้านของเธอ นาฬิกาที่กล่อมเธอหลับใหลตอนที่เธอยังเด็ก นาฬิกาปลุกที่นับวันก็ยิ่งเดินช้าลงเรื่อยๆ”
แม้ว่าพวกเขาจะมีความแตกต่างกัน แต่เพอร์ซี แซมมี่ และพอลลี่ก็พบว่าตัวเองถูกดึงดูดด้วยสายสัมพันธ์ที่มีร่วมกัน เพลง ฝันอันห่างไกล นั่นคือความปรารถนาร่วมกันที่จะสำรวจโลกรอบตัวและสัมผัสประสบการณ์ชีวิตอย่างเต็มที่ จากตรอกซอกซอยแคบๆ ในเมืองไปจนถึงตลาดที่พลุกพล่านและสวนสาธารณะที่พลุกพล่าน พวกเขาเริ่มต้นการผจญภัยที่จะพาพวกเขาไปสู่สุดขอบโลกของพวกเขาและที่ไกลออกไป
เรื่องนี้เล่าถึง แลนดอน คาร์เตอร์ (เชน เวสท์) เด็กหนุ่มหน้าตาดี นิสัยมุทะลุ และไม่สนใจสิ่งอื่นใด นอกจากสถานภาพสมาชิก ของกลุ่มเด็กป็อปปูล่าประจำโรงเรียน แต่แล้ววันหนึ่ง ด้วยเกมส์รับน้องใหม่ที่สุดเสี่ยง ก็ทำให้เพื่อนคนหนึ่งของเขา กลายเป็นอัมพาต เขาเกือบโดนไล่ออกจากโรงเรียน แต่อาจารย์ใหญ่กลับปราณี เพียงแค่คาดโทษ และมอบหมายให้เขาทำกิจกรรมบำเพ็ญประโยชน์ โดยเป็นครูอาสา รับสอนพิเศษเด็กประถมในช่วงสุดสัปดาห์ และร่วมเล่นละครกับชมรมการแสดง คาร์เตอร์รู้สึกแย่ เพราะกิจกรรมเหล่านี้ มีแต่พวกตัวประหลาดประจำโรงเรียนเท่านั้นที่สนใจทำ กระนั้นเขาก็มิอาจปฏิเสธมันได้
ฉันเฝ้ารอในวันที่เจอบอกก็รักและคิดถึงเธอ